साम्यवाद : पर्खाल भत्काउने विचार

अग्ला साथीले सजिलै देख्छ।
अलिक अग्लो साथी बाकस चढेर देख्छ।
तर सानो साथी ? ऊ खेल देख्नै सक्दैन।

यो कार्टुन साधारण लाग्छ तर यही हाम्रो समाजको यथार्थ हो।

पुँजीवाद

यहाँ भनिन्छ, "पैसा देऊ अनि मात्र रमाऊ।"
धनी रमाउँछन्, गरिब पर्खाल बाहिरै बस्छन्।

समाजवाद

समाजवादले सबैलाई समान बाकस दिन्छ।
तर समस्या के छ भने सबैको उचाइ फरक हुन्छ।
सबैलाई एउटै बाकस दिँदा सानो साथी अझै देख्दैन।

साम्यवाद

यहाँ ठूलो क्रान्ति हुन्छ।
पर्खाल नै भत्काइन्छ।
अब न बाकस चाहिन्छ, न टिकट चाहिन्छ।
सबै अगाडि सरेर खेल हेर्छन्।

सत्य यही हो – वास्तविक स्वतन्त्रता तब मात्र हुन्छ जब पर्खाल नै रहँदैन।

पर्खाल के हो ?

पर्खाल भनेको असमानताको प्रतीक हो।
शिक्षा पैसाले किन्नुपर्ने पर्खाल।
स्वास्थ्य अस्पतालमा तिर्न नसक्ने पर्खाल।
रोजगारी धनीका लागि सजिलो तर गरिबका लागि कठिन पर्खाल।

यी सबै पर्खालहरू भत्काउने शक्ति साम्यवादमा मात्र छ।

किन साम्यवाद ?

साम्यवाद भन्नाले केवल "बराबर बाँडफाँट" होइन।
यो प्रणालीले भन्छ –
जसलाई जति चाहिन्छ, उसलाई त्यति।
बालबालिकालाई शिक्षा।
बिरामीलाई उपचार।
श्रमिकलाई सम्मान।
बूढाबूढीलाई सुरक्षा।

यसरी मात्र समाजमा वास्तविक समानता आउँछ।

हाम्रो रोजाइ

अबको  प्रश्न  – हामी कुन संसार चाहन्छौं ?
पर्खाल बनाइरहने संसार, जहाँ केही धनी मात्र रमाउँछन् ?
कि पर्खाल भत्काउने संसार, जहाँ सबै रमाउँछन्, हाँस्छन्, बाँड्छन् ?

उत्तर सजिलो छ।
हामीलाई पर्खाल होइन स्वतन्त्रता चाहिन्छ।
हामीलाई असमानता होइन समानता चाहिन्छ।
हामीलाई साम्यवाद चाहिन्छ।

*********************************